Srpska pravoslavna crkva i vernici slave 12. maja praznik Svetog Vasilija Ostroškog koji se, zbog isceliteljskih moći njegovih moštiju i svetih molitvi, naziva i Čudotvorcem.

Čudesa na grobu svetog Vasilija su, kažu vernici, bezbrojna. Na ovaj i Trojičin dan ka svetinji se slivaju reke poklonika, bez obzira na veroispovest, tražeći isceljenja u najtežim bolestima i mukama. Mnogi dolaze pešice, a neki i bosonogi.

U manastiru Ostrog, gde počivaju mošti ovog svetitelja, posle liturgije svake godine se održava veliki narodni sabor. Slavi se i kao krsna slava.

Sveti Vasilije Ostroški rođen je 1610. godine, kao Stojan, u porodici Jovanovića, u selu Mrkonjić, u hercegovačkom Popovom Polju.

Od malena je bio ispunjen ljubavlju prema Bogu i Crkvi pa je, kada je poodrastao, otišao u trebinjski manastir Uspenja Bogorodice i primio monaški čin.

Zbog ozbiljnog i retkog podvižničkog života, ali i trpeljivosti, milosrđa, praštanja i hrabrosti, ubrzo se pročuo. Kasnije je izabran za zahumskog i skenderijskog episkopa.

Najpre je živeo u Tvrdošu, a kada su Turci razorili manastir, preselio se u Ostrog.

Upokojio se mirno bez bolova 29. aprila 1671. godine u svojoj keliji iznad ostroške isposnice. Iz stene pored koje se upokojio, kasnije je izrasla jedna vinova doza, iako u steni nema ni malo zemlje.

Ubrzo posle njegove smrti, ljudi su počeli da dolaze na njegov grob kako bi se iscelili i našli utehu. Bio je smatran za svetitelja još tokom života, a kako je vreme odmicalo posle njegove smrti, kult je sve više i više jačao.

Počela su da se dešavaju čuda i isceljenja, koja i dan danas traju. Pored pravoslavnih, na grob Svetog Vasilija Ostroškog počeli su da dolaze i muslimani. Poklonici i danas dolaze u velikom broju iz svih naših krajeva Ostroškom Čudotvorcu, bez obzira na veroispovest i nacionalnu pripadnost.